dwaal ik langzaam. Ik ben op weg
naar de laatste herinnering
van ‘t gene wat ik mij ontzeg.
De lange paden loop ik door,
eenzaam zwerf ik langs de graven,
maar nergens vind ik nog een glimp
om mijzelf nog eens te laven.
eenzaam zwerf ik langs de graven,
maar nergens vind ik nog een glimp
om mijzelf nog eens te laven.