In de nieuwe verkiezingscampagne lijkt de SGPJ het nieuwe digitale tijdperk helemaal binnen te zijn getreden. Elke vorm van digitaal campagne voeren wordt aangegrepen om stemmen te trekken. Van der Staaij heeft nu zelfs zijn eigen twitter-account (om niet achter te blijven bij de andere fractievoorzitters van de Tweede Kamer).
Toch begint deze digitale campagne een irritante trek te krijgen. En met name op het fenomeen Twitter is dat het geval. Het betreft de zogenaamde twibbon. Deze twibbon is een tekstbalkje die in je avatar wordt geplaatst. Voor de SGP-campagne is een twibbon ontworpen met de tekst '»Leven!'. Het is de bedoeling dat je door middel van deze twibbon aan je omgeving laat zien waarvoor je staat, namelijk de SGP.
Nu heb ik niet zoveel tegen op het steunen van een politieke partij. Ik denk dat er zelfs veel voor te zeggen valt voor de steun van een politieke partij. Maar het is de vraag of we het op deze manier moeten doen. Roept deze twibbon namelijk niet de gedachte van symboolpolitiek op? Eén symbool is dan de politieke basis.
Het werkwoord ‘leven’ is een belangrijk woord in onze tijd. En als ik het verkiezingsprogram van de SGP doorlees, dan kom de gedachte aan leven ook regelmatig tegen. Maar de SGP is toch hoop ik wel meer dan het werkwoord ‘leven’! De twibbon – die tot mijn afgrijzen al vele avatars vervuilt – lijkt het in ieder geval wel te suggereren.
Door deze twibbon verlaagt de achterban van de SGP zich tot het niveau van de Partij voor de Vrijheid. Die kennen ook maar één steekwoord: anti-allochtoon. De rest van het partijprogram doet er dan niet zoveel meer toe (dit wordt weer onderstreept door het promofilmpje van de PVV). Dat is een gevaar voor de SGP-achterban. We hebben als SGP-ers zoveel meer te bieden dan leven!
Twitteren is daarom prima en het steunen van de SGP ook, maar niet op het niveau van steekwoorden.
